ԶՊՄԿ փոխտնօրեն. Հասարակայնությունը սխալ է ընկալում հանքարդյունաբերությունը՝ թերագնահատելով դրա ավանդը երկրի զարգացման գործում

Արմինֆո.: Հանքարդյունաբերության հանրային ընկալումը հաճախ աղավաղվում է։ Շատերը կարծում են, որ այդ ճյուղը վնաս է հասցնում շրջակա միջավայրին, մինչդեռ, երկրի զարգացման գործում նրա ներդրման իրական նշանակությունը մնում է ստվերում: Այդ մասին նոյեմբերի 8-ին Կապանում լրագրողների համար "Հանքարդյունաբերությունը եւ Հայաստանի տնտեսական զարգացման օրակարգը" թեմայով սեմինարի ժամանակ հայտարարել է Զանգեզուրի պղնձամոլիբդենային կոմբինատի (ԶՊՄԿ) փոխտնօրեն Վարդան Ջանյանը։

Այդ առնչությամբ փոխտնօրենը նշել է, որ ճյուղի ապագայի համար չափազանց կարևոր է լրագրողների դերը, ինչպես նաև հասարակայնության, հատկապես, տեղի բնակիչների համաձայնությունը կոմբինատի գործունեության հետ: Ընդ որում, նա պարզաբանել է, որ հանքարդյունաբերության ոլորտն առանձնանում է դինամիկությամբ և չի կարող ապահովել կայուն արտադրություն ՝ կախված պահանջարկից։ «Մեր ճյուղում տատանումները կապված չեն պահանջարկի հետ, ինչպես դա տեղի է ունենում այլ ոլորտներում: Դրանք, հիմնականում, կախված են երկրաբանական պայմաններից։

Նույնիսկ արդյունահանման նույն ծավալի դեպքում պղնձի քանակը կարող է տարբեր լինել՝ հանքավայրերի առանձնահատկությունների պատճառով: Այնուամենայնիվ, մեր ճյուղը մնում է կայուն: Հիմնական խնդիրն այն է, որ հասարակայնությունը թերագնահատում է մեր հատվածի նշանակությունն ու ներուժը։ Եվ այդ խնդիրը պետք է լուծել>, - պարզաբանել է Ջանյանը։

Միաժամանակ, ԶՊՄԿ-ի փոխտնօրենի խոսքով, ճյուղը եզակի է նրանով, որ աշխատողներին եւ նրանց ընտանիքներին կապում է աշխատավայրի հետ, ինչը տեղի չի ունենում, օրինակ, ՏՏ ոլորտում, որտեղ մասնագետները կարող են աշխատել աշխարհի ցանկացած կետից ՝ չգտնվելով Հայաստանում: "Բացի այդ, մեր ճյուղի կազմակերպությունների մեծ մասը գտնվում է սահմանին մոտ, ինչը նաեւ օգնում է լուծել ժողովրդագրական խնդիրները", - հավելել Է Ջանյանը:

Անդրադառնալով հարկային մուտքերին՝ նա նշել է, որ եթե Ամուլսարի հանքավայրը գործի, իսկ Քաջարանինն ու Թեղուտինն ավելացնեն արդյունահանման ծավալները, ապա այդ երեք ձեռնարկությունները կկարողանան ապահովել 1 միլիարդ դոլարի մակարդակի հարկային մուտքեր պետական բյուջե: "Այդ 1 մլրդ դոլարը կարող է ամբողջությամբ ծածկել մեր արտաքին պարտքը 13 տարվա ընթացքում", - հավելել է փոխտնօրենը:

Խոսելով ճյուղի զարգացման ուղիների մասին՝ փորձագետն ընդգծել է կիսասառած վիճակում գտնվող հանքավայրերի շահագործման, ինչպես նաև գործող հանքավայրերում արտադրության ավելացման անհրաժեշտությունը: Ընդ որում, ամենաբարդ եւ տեւական գործընթացը, իչպես պարզաբանել է Ջանյանը, նոր հանքավայրերի մշակումն է, ինչը 10-20 տարի է պահանջում դրանց շահագործումը սկսելու համար։

Այդ առնչությամբ, ինչպես նշել է փոխտնօրենը, Հայաստանում շարունակվում են նոր հանքավայրերի ուսումնասիրությունները, սակայն, նույնիսկ, եթե դրանք հայտնաբերվեն, արդյունքները տեսանելի կլինեն միայն 10-15 տարի հետո: "Եթե մենք հիմա չսկսենք գործել, 10-15 տարի հետո մենք լուրջ խնդրի առաջ կկանգնենք, քանի որ գոյություն ունեցող հանքավայրերից շատերը կսպառվեն, իսկ նորերը չեն հայտնվի", - ամփոփել է փոխտնօրենը: